ความรักเหมือนโรคา...........บันดาลตาให้มืดมนไม่ยินและไม่ยล..................อุปสรรคใดใดความรักเหมือนโคถึก..........กำลังคึกผิขังไว้ก็โลดจากคอกไป................บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขังถึงหากจะผูกไว้...................ก็ดึงไปด้วยกำลังยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง..................บ่หวนคิดถึงเจ็บกาย บทร้อยกรองข้างต้นนี้ นำมาจาก มัทนะพาธา ที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้น เมื่อปี 2466 ครับ
มัทนะพาธา หรือ ตำนานแห่งดอกกุหลาบ เป็นบทละครพูด
ใช้ฉันทลักษณ์ ในรูปแบบ คำฉันท์ และได้รับการยกย่องจากวรรณคดีสโมสร ให้เป็นหนังสือที่แต่งดี
มัทนา มาจากศัพท์ มทน แปลว่า ความลุ่มหลง หรือ ความรัก
มัทนะพาธา มีความหมายถึงความเจ็บปวด และความเดือดร้อนเพราะความรัก
แหะ แหะ วันนี้ ขออนุญาตพูดถึงเรื่อง ความรัก ในแง่มุมของ ความเจ็บปวด และ ความเดือดร้อน เพราะ ความรัก ครับ
มีคนจำนวนไม่น้อยครับ ที่รู้สึก เจ็บปวด และ เดือดร้อน กับ ความรัก
เมื่อยาม เริ่มรัก ก็เจ็บปวดกับความรัก ที่ตัวเราเอง อยากได้-อยากมี
เมื่อรักเขา ก็อยากรู้ว่า เขาจะรักเราไหม
แล้วก็เดือดร้อน จนยอมให้ทุกอย่าง ทำได้ทุกๆ อย่าง เพื่อให้ได้รัก ตอบแทนกลับคืนมา
ใครจะพูดอะไร ห้ามอะไร ก็ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน คล้ายๆ กับว่า ความรักมันบังตา-บังใจ ไปเสียทั้งหมดแหละครับ
แล้วจาก เริ่มรัก ก็มาสู่การเป็น คู่รัก ที่ต้อง เรียนรู้รัก ระหว่างกันและกัน
คู่รัก ที่อยู่ในขั้นตอนนี้ ก็ยัง เจ็บปวด และ เดือดร้อน กับ ความรัก อีกแหละครับ
ความจริงก็คือ มี คู่รัก จำนวนไม่น้อย ที่มีความสุข กับ ชีวิตคู่ ของคนสองคน โดยการ เรียนรู้ความแตกต่าง ระหว่างกัน และปรับเข้าหากัน ด้วยความเข้าใจ หรือพยายามจะเข้าใจ
แต่ก็มี คู่รัก อีกจำนวนไม่น้อย ที่ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
คู่รัก บางคู่ ใช้ ชีวิตคู่ ด้วยความหวาดระแวง โดยมีตัวเอง เป็นศูนย์กลางของความเชื่อ
คิดจากตัวเอง สรุปจากตัวเอง และก็ เป็นเรื่อง ได้จากตัวเอง
จากเริ่มต้น ที่ยอมทำอะไรก็ได้ เพื่อให้ได้รักนั้นตอบแทน ก็อาจกลายเป็นการเรียกร้อง เพื่อให้เขา (หรือเธอ) ทำกลับมาให้แก่ตัวเอง
จากที่เคยใช้ เหตุและผล ตาม เหตุผล ก็กลายเป็นเรื่องของ เหตุและผล ตาม อารมณ์
ประมาณว่า อารมณ์ดี ก็มีเหตุและผลที่รักกันดี แต่เมื่ออารมณ์ไม่ดี ไม่ได้ดั่งใจ ก็ฟูมฟายหาเรื่อง ถามกันเสียง่าย ว่า ไม่รักกันแล้วหรือไร หมดรักกันแล้วใช่ไหม
แล้วก็แปลกที่เมื่อ เป็นเรื่อง ขึ้น คู่รัก มักไม่นึกถึงสิ่งดีๆ ที่มีร่วมกันมากมายเสียด้วย
ต้องอย่าลืมครับว่า การใช้ ชีวิตคู่ ต้องมี สติ และ เรียนรู้รัก กับ คู่รัก ด้วย สติ
การขาดสติ ทำให้ตัวเรา กับ คู่รัก ของเรา เจ็บปวดกับความรักได้เสมอครับ
มัทนะพาธา หรือ ตำนานแห่งดอกกุหลาบ เป็นบทละครพูด
ใช้ฉันทลักษณ์ ในรูปแบบ คำฉันท์ และได้รับการยกย่องจากวรรณคดีสโมสร ให้เป็นหนังสือที่แต่งดี
มัทนา มาจากศัพท์ มทน แปลว่า ความลุ่มหลง หรือ ความรัก
มัทนะพาธา มีความหมายถึงความเจ็บปวด และความเดือดร้อนเพราะความรัก
แหะ แหะ วันนี้ ขออนุญาตพูดถึงเรื่อง ความรัก ในแง่มุมของ ความเจ็บปวด และ ความเดือดร้อน เพราะ ความรัก ครับ
มีคนจำนวนไม่น้อยครับ ที่รู้สึก เจ็บปวด และ เดือดร้อน กับ ความรัก
เมื่อยาม เริ่มรัก ก็เจ็บปวดกับความรัก ที่ตัวเราเอง อยากได้-อยากมี
เมื่อรักเขา ก็อยากรู้ว่า เขาจะรักเราไหม
แล้วก็เดือดร้อน จนยอมให้ทุกอย่าง ทำได้ทุกๆ อย่าง เพื่อให้ได้รัก ตอบแทนกลับคืนมา
ใครจะพูดอะไร ห้ามอะไร ก็ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน คล้ายๆ กับว่า ความรักมันบังตา-บังใจ ไปเสียทั้งหมดแหละครับ
แล้วจาก เริ่มรัก ก็มาสู่การเป็น คู่รัก ที่ต้อง เรียนรู้รัก ระหว่างกันและกัน
คู่รัก ที่อยู่ในขั้นตอนนี้ ก็ยัง เจ็บปวด และ เดือดร้อน กับ ความรัก อีกแหละครับ
ความจริงก็คือ มี คู่รัก จำนวนไม่น้อย ที่มีความสุข กับ ชีวิตคู่ ของคนสองคน โดยการ เรียนรู้ความแตกต่าง ระหว่างกัน และปรับเข้าหากัน ด้วยความเข้าใจ หรือพยายามจะเข้าใจ
แต่ก็มี คู่รัก อีกจำนวนไม่น้อย ที่ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
คู่รัก บางคู่ ใช้ ชีวิตคู่ ด้วยความหวาดระแวง โดยมีตัวเอง เป็นศูนย์กลางของความเชื่อ
คิดจากตัวเอง สรุปจากตัวเอง และก็ เป็นเรื่อง ได้จากตัวเอง
จากเริ่มต้น ที่ยอมทำอะไรก็ได้ เพื่อให้ได้รักนั้นตอบแทน ก็อาจกลายเป็นการเรียกร้อง เพื่อให้เขา (หรือเธอ) ทำกลับมาให้แก่ตัวเอง
จากที่เคยใช้ เหตุและผล ตาม เหตุผล ก็กลายเป็นเรื่องของ เหตุและผล ตาม อารมณ์
ประมาณว่า อารมณ์ดี ก็มีเหตุและผลที่รักกันดี แต่เมื่ออารมณ์ไม่ดี ไม่ได้ดั่งใจ ก็ฟูมฟายหาเรื่อง ถามกันเสียง่าย ว่า ไม่รักกันแล้วหรือไร หมดรักกันแล้วใช่ไหม
แล้วก็แปลกที่เมื่อ เป็นเรื่อง ขึ้น คู่รัก มักไม่นึกถึงสิ่งดีๆ ที่มีร่วมกันมากมายเสียด้วย
ต้องอย่าลืมครับว่า การใช้ ชีวิตคู่ ต้องมี สติ และ เรียนรู้รัก กับ คู่รัก ด้วย สติ
การขาดสติ ทำให้ตัวเรา กับ คู่รัก ของเรา เจ็บปวดกับความรักได้เสมอครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น